Laagstaande ochtend- en avondzon kan verkeersdeelnemers verblinden, waardoor zij de verkeerssituatie voor hen minder goed kunnen zien en dus minder snel kunnen reageren op bijvoorbeeld remlichten of verkeerslichten. Dit leidt onder andere tot grotere snelheidsverschillen tussen voertuigen [14]. De hoek van de zon tot de kijkrichting van de bestuurder is daarbij essentieel: hinder is het grootst bij een hoek kleiner dan 20°, wat grofweg overeenkomt met 1 uur na zonsopgang en 1 uur voor zonsondergang [15]. De effecten van laagstaande zon zijn het grootst in najaar, winter en voorjaar [16].
Het Verbond van Verzekeraars meldt in 2015 [17] dat laagstaande zon in de ochtendspits leidt tot 20% meer aanrijdingen, met name tussen auto’s. Lage zon tijdens de avondspits zou vooral leiden tot een toename van het aantal ongevallen op provinciale en gemeentelijke wegen en ook meer aanrijdingen met voetgangers en fietsers (17%) en dieren (7%). Sun et al. [15] rapporteren voor Edmonton, Canada, een toename in het aantal ongevallen van 30%.
Ongevallen bij een laagstaande zon binnen de bebouwde kom vinden vooral plaats op kruispunten en hebben te maken met het door rood rijden en het geen voorrang verlenen aan fietsers en voetgangers [15]. Mitra [16] rapporteert voor Tucson, Arizona, meer kop-staartbotsingen en meer flankbotsingen op kruispunten bij een laagstaande zon. Zij vond geen effect op de ernst van ongevallen.
