SWOV heeft in opdracht van Interpolis een vragenlijstonderzoek uitgevoerd naar telefoongebruik in het Nederlandse verkeer. Deze studie zal jaarlijks worden herhaald voor een periode van vijf jaar. Dit biedt de mogelijkheid om trends en ontwikkelingen in telefoongebruik in het verkeer in kaart te brengen. Deze jaarlijkse vragenlijststudie geeft inzicht in telefoongebruik in het verkeer van automobilisten, fietsers, snorfietsers en voetgangers. In dit eerste jaar van de Barometer hebben 4201 respondenten in de leeftijd van 18 t/m 80 jaar en 262 kinderen in de leeftijd van 12 t/m 17 uit heel Nederland meegedaan. Uit de Barometer 2017 blijkt dat 65% van de Nederlanders wel eens zijn/haar telefoon gebruikt tijdens deelname aan het verkeer, terwijl 76% aangeeft het eigen gebruik van de mobiele telefoon in het verkeer gevaarlijk te vinden. Er blijkt dus een redelijk besef van de gevaren van telefoongebruik tijdens verkeersdeelname; desondanks wordt de telefoon toch veelvuldig gebruikt. Een aantal factoren blijkt voorspellend te zijn voor de mate van telefoongebruik in het verkeer. Dit zijn leeftijd, gewoontegedrag (behalve voor snorfietsers), het vertrouwen in de eigen bekwaamheid, hoe vaak men zich in het verkeer begeeft, de sociale norm en de mate van risicoperceptie. Voor fietsers, snorfietsers en automobilisten is het vertrouwen in de eigen bekwaamheid de belangrijkste voorspeller voor telefoongebruik. Voor voetgangers is de belangrijkste voorspeller de gewoonte om de telefoon te gebruiken. De resultaten over de groep kinderen (12 t/m 17 jaar) zijn opvallend. Kinderen gebruiken vaker hun telefoon tijdens verkeersdeelname dan volwassenen. Daarnaast hebben kinderen bijvoorbeeld een sterker gewoontegedrag en een lagere risicoperceptie, die allebei verband blijken te houden met de mate van telefoongebruik. Alle gevonden verbanden rond het telefoongebruik van kinderen zijn ongunstig voor de verkeersveiligheid. Daarom – en omdat kinderen de volwassenen van de toekomst zijn – is het aan te bevelen extra aandacht te besteden aan specifiek de groep kinderen als het gaat om telefoongebruik in het verkeer. Een ander opvallend punt is hoe vaak deelnemers hun telefoon in het verkeer denken te gebruiken. 35% van de Nederlanders doet dat nooit, 65% wel eens. Deze percentages zijn bepaald door gedetailleerd naar verschillende handelingen met de telefoon te vragen. Wanneer echter met één enkele vraag rechtstreeks naar hun frequentie van telefoongebruik in het verkeer wordt gevraagd, geven veel meer respondenten aan de telefoon nooit te gebruiken. Dit suggereert dat respondenten onderschatten hoe frequent ze hun telefoon gebruiken. Deze discrepantie biedt een interessant aanknopingspunt voor maatregelen en beleid.
Samenvatting