Veel wegbeheerders zijn gestart met de categorisering van het wegennet volgens de principes en eisen van een duurzaam-veilig weg- en verkeerssysteem. In een aantal gevallen zijn de plannen voor de categorisering afgerond of is zelfs al een begin gemaakt met de uitvoering. In dit rapport wordt verslag gedaan van een onderzoek naar de ervaringen met de categorisering, ook in relatie tot de aanbevelingen in het Handboek Categorisering dat in 1997 door het CROW werd uitgebracht. Doel van het onderzoek was om een goed beeld te krijgen van onder meer de gebruikte criteria, de toegepaste indeling, de gevolgde werkwijze en de gesignaleerde problemen. Tevens was het bedoeld om advies uit te kunnen brengen voor aanpassingen van het handboek. Na een uitgebreide inventarisatie van categoriseringsprojecten, waarover eerder is gerapporteerd, is daaruit een selectie gemaakt van 21 projecten die voor dit onderzoek in aanmerking kwamen. De projecten hadden betrekking op vier provincies, drie waterschappen en veertien gemeenten. De betreffende wegbeheerders werden benaderd, en aan de hand van een lijst met toetsingscriteria zijn de uitkomsten en ervaringen geregistreerd. De uitkomsten, in een bijlage gedetailleerd beschreven, werden geordend en geanalyseerd, per wegbeheerder, per type wegbeheerder en voor alle projecten samen. De plannen voor de categorisering hadden niet altijd betrekking op alle wegen binnen het betreffende gebied, maar soms op een deel daarvan of op bepaalde categorieën. In veel gevallen werd een adviesbureau bij het opstellen van de plannen betrokken en bij tien recentere projecten bleek het mogelijk het handboek geheel of gedeeltelijk te volgen. Men oordeelt verschillend over de opzet van het handboek en de aanbevelingen daarin. Er is in veel opzichten een grote diversiteit geconstateerd, zowel bij de wijze van aanpak en de daarbij gehanteerde inspraak, als bij de feitelijke uitkomsten. De variatie die betrekking heeft op de bij de indeling betrokken wegen, de toegepaste categorisering en de gekozen vormgeving van wegen en kruispunten, blijkt veel groter dan uit een oogpunt van ‘duurzaam veilig' gewenst is. Niet alle betrokken wegbeheerders bleken bereid of in staat de intensieve aanpak te kiezen die voor een duurzaam-veilige categorisering vereist is, zoals is gebleken uit de keuze van criteria en van essentiële maatregelen. Aanbevolen wordt het Handboek Categorisering te herzien. Genoemd worden onder meer een beperking van de aandacht voor de theoretische achtergronden, en meer aandacht voor de volgende aspecten: a) concreet ingaan op de uitvoering, b) vereenvoudigen van de aanbevolen werkwijze, c) nagaan of een onderverdeling van categorieën gewenst is, d) heroverweging van categoriebepalende kenmerken en e) aandacht voor het kostenaspect van de categorisering. Overige aanbevelingen hebben betrekking op de mogelijkheden om tot een werkelijk duurzaam-veilige en meer uniforme infrastructuur te komen.
Regional tests for sustainably safe road categorising, part 2 Many road authorities have started categorising their road networks according to the principles and demands of a sustainably safe road and traffic system. In a number of cases the categorisation plans have already been made or they have already begun to implement them. This report contains a study of the experiences with the categorising, also related to the recommendations of the CROW Categorising Handbook of 1997. The purpose of this study was to obtain a good picture of, among other things, a) the criteria used, b) the classification applied, c) the procedure followed, and d) the problems signalled. At the same time, the purpose was to advise changes in the handbook. After an extensive inventory of categorising projects that have already been reported, a selection for this study was made of 21 of these projects. They were situated in four provinces, three Water Boards, and fourteen municipalities. The road authorities concerned were informed beforehand, and the results and experiences were registered, using a list of testing criteria. The results, extensively described in an appendix, were arranged and analysed a) by road authority, b) by road type, and c) totalized. The categorising plans did not always include all the roads within a particular area; sometimes it was only part of an area, or certain categories. In many cases an external bureau was involved in setting up the plans. For ten of the more recent projects it was possible to use the Handbook completely or partially. There was a difference in judgement of the handbook design and its recommendations. A great diversity within a large number of facets was observed. This applied to the approach, the participation involved, and the actual results. The variation in the classification of roads concerned, the categorising applied, and chosen design of roads and intersections, appeared to be much larger than the ‘sustainably safe’ approach regards as desirable. It also appeared that not all road authorities were prepared, or able, to choose the intensive approach that a sustainably safe categorising demands. This became apparent from the choice of criteria and essential measures. It is recommended that the Handbook Categorising be revised. Among other things, it is recommended that less attention be paid to theoretical backgrounds, and more to the following aspects: a) specify the implementation, b) simplify the recommended procedure, c) check whether a classification of categories is necessary, d) reconsider the determining categorising characteristics, and e) spend time on the cost of categorising. Other recommendations concern the possibilities of producing a really sustainably safe and more uniform infrastructure.
