Er zijn nog veel inspanningen nodig om de verkeersveiligheid in Europa te verbeteren. Behalve taakstellingen en een planmatige aanpak is ook een optimale benutting van de beschikbare middelen daarvoor nodig. Voor dit laatste kan gebruik worden gemaakt van kennis, methoden en technieken die de economische wetenschap heeft ontwikkeld. In de eerste plaats zijn er criteria geformuleerd aan de hand waarvan kan worden vastgesteld of er reden is voor overheidsingrijpen in de markt voor verkeer en verkeersveiligheid. Een analyse toont aan dat zich verschillende redenen voordoen: veiligheid is een ‘merit good' waarbij consumenten niet in staat zijn om het nut ervan goed te beoordelen of niet over de juiste informatie beschikken, de externe kosten van ongevallen zijn niet volledig geïnternaliseerd, de gevolgen van ongevallen zijn soms onrechtvaardig verdeeld, een wegenstelsel is een ‘publiek goed' dat externe baten heeft en grote ondeelbare productie-eenheden kent, en veiligheid is een kwaliteitsaspect bij aanleg, onderhoud en beheer van zo'n wegenstelsel door de overheid. In de tweede plaats zijn er evaluatie-instrumenten ontwikkeld om (1) de optimale omvang van het totale overheidsbudget voor verkeersveiligheidsbeleid te bepalen, en (2) om na te gaan hoe een gegeven budget optimaal kan worden aangewend bij het samenstellen van een pakket van maatregelen. De methode van de maatschappelijke kosten-batenanalyse is geschikt voor beide doelen, de kosten-effectiviteitsanalyse alleen voor het tweede doel. Om zichtbaar te maken bij wie de voor- en nadelen neerslaan kan aanvullend een herverdelingsanalyse worden uitgevoerd. Om de robuustheid van de cijfers te toetsen, met name over de effecten van de onderzochte beleidsalternatieven, kan een gevoeligheidsanalyse worden gedaan. Voor toepassing van de maatschappelijke kosten-batenanalyse is informatie nodig om alle effecten te kwantificeren en in geld te waarderen. Een deel van deze gegevens is ook nodig voor een kosten-effectiviteitsanalyse. In de praktijk zal vaak blijken dat niet alle benodigde informatie beschikbaar is zodat de optimale omvang van het verkeersveiligheidsbudget en/of de optimale samenstelling van een maatregelpakket niet met behulp van deze methoden vastgesteld kan worden. Dit neemt niet weg dat beslissers ondersteund kunnen worden met de informatie die wel beschikbaar is over de kosten en effecten van maatregelen. Met behulp van niet-monetaire methoden, zoals die van de ‘goals achievement matrix' en de scorekaart, kunnen deze gegevens voor hen geordend en bewerkt worden. Dit stelt hen in elk geval beter in staat om de beleidsalternatieven te rangschikken; een beoordeling van de efficiency is echter niet mogelijk.
Economic evaluation of road safety measures A great deal of effort is still needed to improve road safety in Europe. As well as assigning responsibilities and a systematic approach, optimum use of available resources is also required. For this last item, knowledge, methods and techniques developed by the economic sciences can be used. Firstly, criteria have been formulated which can be used to determine whether there is sufficient need for government intervention in traffic and road safety. Analysis shows that there are different reasons: safety is a 'merit good', the external costs of accidents have not been completely internalized, the consequences of accidents are sometimes unfairly divided, a road system is a 'public good' which has external benefits and has large indivisible production units, and safety is a qualitative aspect in terms of construction, maintenance, and management of such a road system by the government. Secondly, evaluation tools have been developed to (1) determine the optimum size of the total government budget for road safety policy and (2)to find out how a given budget can be optimally employed in drawing up a package of measures. The method of social cost-benefit analysis is suitable for both objectives, cost-effectiveness analysis is only appropriate for the second objective. To determine who will be affected by the advantages and disadvantages, a supplementary redistribution analysis can be carried out. To test the robustness of the figures (particularly with regard to the effects of policy alternatives investigated) a sensitivity analysis can be done. To apply a social cost-benefit analysis, information is needed to quantify all the effects and put a monetary value to each. A portion of this information is also needed for a cost-effectiveness analysis. In practice, not all the necessary information will usually be available, so that the optimum size of the road safety budget and/or the optimum composition of a package of measures cannot be determined using these methods. Nonetheless, decision-makers can still be supported by information about the costs and effects of measures that is available. With the help of non-monetary methods, like the 'goals achievement matrix' and the scorecard, this information can be classified and processed for decision-makers. This puts them in a better position to rank policy alternatives; an assessment of efficiency is not possible however.
