Deze rapportage behandelt de toepassings- en invoeringsmogelijkheden van datarecorders in het privé-personenverkeer. Onder datarecorders zijn daarbij zowel ongevalsrecorders (‘accident data recorder': ADR) als trip- of gedragsrecorders (‘journey data recorder': JDR) begrepen. Het rapport is gesplitst in twee delen. Deel I ‘Probleemanalyse en -verkenning' behandelt het onderwerp op analytische wijze in samenhang met beschikbare literatuur. Potentiële werkingsmechanismen in het privé-verkeer zijn geschetst en afgezet tegen wat hierover uit onderzoek bij zakelijke rijders bekend is. Potentiële invoeringsscenario's zijn onderscheiden als functie van het type recorder en het soort gegevens dat wordt verzameld, alsmede de mate van verplichting, lopend van volledige verplichting tot volledige marktwerking. Deel I vormde de basis voor ondervraging van vertegenwoordigers van instanties en belangengroeperingen die bij beleidsontwikkeling op dit terrein zijn betrokken. Deel II ‘De mening van betrokken organisaties' doet verslag van afgenomen interviews bij een vijftiental personen uit de sectoren: - overheid en politiek (politie/justitie/Openbaar Ministerie, RDW Centrum voor voertuigtechniek en informatie, Adviesdienst Verkeer en Vervoer afdeling Basisgegevens, Tweede Kamer); - automobielbranche (RAI vereniging, BOVAG); - datarecorder-producenten; - verzekeraars; - belangenorganisaties (ANWB). Hierin wordt breed ingegaan op kwesties als verplichting versus marktwerking, juridische problemen in relatie tot Nederlandse en Europese regelgeving, logistieke problemen in relatie tot certificering, verwerking en beheer van gegevens, kosten, te verwachten ontwikkelingen op het gebied van datarecorders/boordcomputers, enzovoort. Beide delen leiden tot de conclusie dat op dit moment de legitimiteit voor een verplichte invoering van datarecorders ontbreekt, ongeacht de vorm: partieel, getrapt of volledig. Zonder grootschalige invoering is ook gebruik voor doeleinden van ongevallenregistratie niet goed mogelijk. Wel bestaat er bij de meeste betrokken organisaties belangstelling voor een vorm van overleg en samenwerking om tot een zekere mate van veiligheidsgerichte sturing van deze markt te komen. Het principe is daarbij bevordering van het vrijwillig gebruik. Naar de verkeersdeelnemer kunnen zowel overheid als verzekeraars een mediërende rol spelen door fiscale of premievoordelen te verbinden aan installatie en gebruik van recorders. Alvorens op dit gebied concrete stappen gezet kunnen worden dienen echter kennisleemten over de effectiviteit van de datarecorder te worden gedicht. Een concreet voorstel voor onderzoek is geformuleerd. Voorgesteld wordt dat de overheid, verzekeraars, recorderproducenten en voertuigindustrie participeren in de uitvoering van dit onderzoek.
Data recorders in vehicles This report deals with the application and introduction possibilities of data recorders in personal vehicles. Data recorders include the accident data recorder (ADR) and the journey data recorder (JDR). The report is divided into two parts. Part I ‘Problem analysis and exploration' deals with the subject in an analytical way together with the available literature. Potential working mechanisms in personal vehicles are sketched and compared with what is known about from research among professional drivers and their vehicles. Potential introduction scenario's are distinguished as a function of the type of recorder and the kinds of data that are gathered. Also dealt with are the degrees of obligation; from absolute (legal) obligation to complete freedom according to the market forces. Part 1 formed the basis for interviewing representatives of bodies and associations involved in relevant policy development. Part II ‘The opinions of organisations involved' reports the interviews of fifteen individuals in the sectors: - Government and Politics: Ministry of Justice (police and courts), Ministry of Transport (RDW Vehicle Technology and Information Centre and the Basic Data department of the Transport Research Centre), Parliament (the Lower House); - the Car Industry (RAI Association and the BOVAG garage organisation); - Data recorder manufacturers; - Insurance companies; - Associations (Royal Dutch Tourist Association ANWB). These interviews broadly covered the matters of obligation versus market forces, legal problems regarding Netherlands and European law, logistical problems regarding certifying, data processing and management, costs, and expected developments of (in general) on-board computers and (in particular) data recorders, etc. Both parts lead to the conclusion that, at this moment in time, there is no legitimacy for an obliged introduction of data recorders, whatever its form: partial, staged, or complete. Without a large-scale introduction, their usefulness for accident registration is poor. However, most of the organisations involved were interested in some form of consultation and cooperation, in order to achieve a certain amount of safety-aimed guidance of this market. The principle is one of encouraging voluntary use. Government and insurance companies can play a mediating role towards the road user; this by linking fiscal and premium advantages to the installation and use of recorders. However, before being able to take concrete steps in this direction, gaps in the knowledge of data recorders' effectiveness have to be filled. A concrete research proposal has been formulated; viz. that government, insurance companies, data recorder manufacturers, and the vehicle industry all participate in conducting this research.
