Tijdens tien jaar onderzoek op het terrein van de verkeersveiligheid heb ik verschillende voorbeelden gezien van niet‐gebruik van wetenschappelijke kennis in verkeersveiligheidsbeleid. Deze voorbeelden maakten mij nieuwsgierig naar het onderwerp ‘gebruik van kennis in verkeersveiligheidsbeleid’, en naar de vraag of achter dat al of niet gebruik van kennis wellicht bepaalde processen en patronen schuilgingen. Literatuurstudie liet zien dat dit onderwerp nog weinig onderzocht is en dat de wel beschikbare studies vaak niet systematisch zijn uitgevoerd of een theoretische onderbouwing ontberen. Deze dissertatie wil ertoe bijdragen om die beide manco’s te verhelpen. De hoofdvraag luidt daarom als volgt:
Welke redenen zijn er voor mogelijk niet‐gebruik van kennis in het Nederlandse verkeersveiligheidsbeleid?
Voordat conclusies over niet‐gebruik getrokken kunnen worden, moet natuurlijk eerst het gebruik van kennis in verkeersveiligheidsbeleid worden onderzocht. Daarnaast worden barrières voor kennisgebruik bekeken, en worden aanbevelingen voor verbeteringen gedaan. De hoofdvraag is daarom uitgewerkt in de volgende subvragen:
- In welke mate wordt kennis gebruikt in het Nederlandse verkeersveiligheidsbeleid?
- Welke barrières bestaan er voor kennisgebruik in het Nederlandse verkeersveiligheidsbeleid?
- Hoe kan het kennisgebruik in dit veld worden verbeterd?
In more than ten years of research, my experience in Dutch road safety has often filled me with wonder, a wonder concerning two related issues. The first is the existence of interesting and scientifically sound research, while the outcomes thereof apparently are not used by policy‐makers. The second issue is that policymakers present genuine policy problems, which they encounter on a daily basis and try to formulate the knowledge demands behind these, but scientists are not always capable of meeting these knowledge needs.
There are several examples of differences between knowledge provided by science and that used in policymaking. The question is: why is knowledge sometimes not used? Although many examples suggest a non‐use of knowledge, it must be investigated whether this, in fact, is the case. Therefore, the central research question of this thesis can be formulated as follows:
What are the reasons for possible non‐use of knowledge in Dutch road safety policy processes?
To gain insight into this question, the present thesis investigates the use of knowledge in policymaking, possible barriers to and ways to improve knowledge utilisation. The central question can be thus unfolded into three sub‐questions:
- To what extent is knowledge used in Dutch road safety policy?
- Which barriers are there to knowledge use in Dutch road safety policy?
- How can knowledge use in this field be increased?